Najnowsza publikacja redakcji Poradnika Instytucji Kultury: Rachunkowość i finanse instytucji kultury. Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania
Najnowsza publikacja redakcji Poradnika Instytucji Kultury: Rachunkowość i finanse instytucji kultury. Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania
[Szkolenie] Zamknięcie roku w instytucji kultury — jak zgodnie z przepisami i bezstresowo sporządzić sprawozdanie finansowe za 2022 r.?: 9 grudnia 2022 | [Webinar] Praca w godzinach nadliczbowych i dyżur pracowniczy w instytucji kultury: 14 grudnia 2022 | Wynagrodzenie pracowników kierujących instytucją kultury: 14 grudnia 2022 | [Szkolenie] Zamówienia podprogowe (do 130 000 zł) w instytucjach kultury: 13 stycznia 2023
Teatr to nie tylko spektakle, ale także wytężona, twórcza praca wielu osób, które czuwają nad przebiegiem spektaklu — są odpowiedzialne za światło, multimedia i dźwięk, przygotowują dekoracje, rekwizyty, kostiumy, charakteryzacje, peruki…
Wszyscy, którzy są związani zawodowo z teatrem, doskonale o tym wiedzą, pozostali często o tym zapominają. Dlatego też Teatr Narodowy w Londynie (National Theatre in London) postanowił hucznie uczcić 50-lecie działalności Działu Kostiumów.
Dział Kostiumów londyńskiego Teatru Narodowego liczy 54 stałych pracowników. Są to artyści w zakresie krawiectwa, perukarstwa, fryzjerstwa, charakteryzacji. Niemałych umiejętności i doświadczenia wymaga też utrzymanie ogromnych magazynów kostiumów i rekwizytów oraz ich nieustanna konserwacja. Chcąc przybliżyć widzom to mało znane, choć tak ważne oblicze teatru, przygotowano serię filmów ukazujących pracę poszczególnych osób.
Główny, niemal 10-minutowy film, to swoisty przekrój szerokiego zakresu zadań działu kostiumów, w którym poszczególni pracownicy opowiadają o swojej pracy. Dodatkowo powstało kilkanaście krótkich filmików, dokumentujących kulisy pracy na konkretnym kostiumem, peruką czy charakteryzacją: pokazane jest barwienie zakrwawionej i poplamionej błotem sukni Medei; proces tworzenia wojskowego płaszcza czy bogato zdobionej sukni księżniczki — od wstępnych szkiców poprzez przymiarki aż do stworzenia kompletnego kostiumu wraz charakteryzacją.
W każdym z nich ów proces tworzenia zestawiony jest z efektem końcowym — czyli fragmentem nagrania spektaklu, w którym można przekonać się, jak konkretny kostium czy charakteryzacja „gra” swoją rolę w przedstawieniu.