Najnowsza publikacja redakcji Poradnika Instytucji Kultury: Rachunkowość i finanse instytucji kultury. Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania
Najnowsza publikacja redakcji Poradnika Instytucji Kultury: Rachunkowość i finanse instytucji kultury. Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania
[Szkolenie] Zamknięcie roku w instytucji kultury — jak zgodnie z przepisami i bezstresowo sporządzić sprawozdanie finansowe za 2022 r.?: 9 grudnia 2022 | [Webinar] Praca w godzinach nadliczbowych i dyżur pracowniczy w instytucji kultury: 14 grudnia 2022 | Wynagrodzenie pracowników kierujących instytucją kultury: 14 grudnia 2022 | [Szkolenie] Zamówienia podprogowe (do 130 000 zł) w instytucjach kultury: 13 stycznia 2023
Biblioteka publiczna w poprzednich latach realizowała dużą inwestycję, od której jest obecnie generowana duża strata finansowa, powiększa ją również amortyzacja od środków trwałych zakupionych ze środków własnych biblioteki. Instytucja kultury jest finansowana głównie dotacją podmiotową organizatora, która rozliczna jest na podstawie faktycznych wydatków. W związku z tym co roku powstaje duża strata finansowa, która pokrywana jest z funduszu instytucji kultury. Obecnie wysokość funduszu nie pozwala na pełne pokrycie straty.
Pytanie dotyczy ujęcia w planie finansowym amortyzacji nakładów inwestycyjnych poniesionych przed 2012 r. Nasza instytucja wykazuje ją w kosztach i ujmuje ją w planie finansowym — a nie ma równoległego zapisu do przychodów. Takich środków mamy sporo i będziemy je amortyzować jeszcze przez wiele lat (m.in. budynki). Do tej pory zawsze planowaliśmy wyższe koszty (wynikające jedynie z amortyzacji środków, finansowanych w latach poprzednich) i organizator to akceptował. Wspólnie uzgadnialiśmy, że taka konstrukcja planu jest nieunikniona. Prosimy o wyjaśnienie tej kwestii.